Klappentext

Esim Almanyaya gidiyorum dediginde hic ses etmedim. Adini ilk defa duyuyordum. Yolculuk trenle üc gün sürüyor dedigi o an anladim. Demek benden bu kadar uzaga gidiyordu.
Esimden bant gelmis, bütün ev teybin basindayiz. Esim bantta iyisiniz insallah diyor bütün ev iyiyiz iyiyiz diyor, köye kar inmistir diyor, herkes indi indi diyor. En son anasini, babasini herkesi andi, kalanlara da hasretle selam ederim dedi. Iste o kalan bendim.
Bazi aileler vardi hani, cok önemsenmezdi. Ama her bayram kapinizi calar, az oturup giderdi. Biz iste o aileydik.
18 yil Essende calistik ama adres sormadan bir yeri bulamiyorduk. Biz hep sehrin altini gördük, üstünü görmedik ki bilelim.
O zamanlar tek firma vardi, o götürüyordu cenazemizi memlekete. Ama hafta sonu kapaliydi. Biz de ne yapalim, insallah hafta ici ölürüz diyorduk.

Ich habe kein Wort herausgebracht, als mein Ehepartner mir mitteilte, Ich gehe nach Deutschland. ich hörte das Land Deutschland zum ersten Mal. Ich erkannte, dass die Reise drei Tage mit dem Zug dauerte...